De meest eenvoudige celverwijzing krijgen we door de cel waarnaar we willen verwijzen te benoemen na een ‘=’ (is gelijk aan) operator. Bijvoorbeeld (=C5) verwijst naar de waarde in cel C5. Het betekent dat de waarde van de huidige cell gelijk is aan de waarde in cel C5.
Verwijzing naar een celbereik
De notatie (=A1:C6) verwijst naar celbereik A1 tot en met C6. Onafhankelijk betekent het niets en zal Excel de standaard foutmelding ‘#WAARDE!’ (#VALUE! in het Engels) tonen als resultaat. Je kunt meer informatie vinden over standaard Excel foutmeldingen in onze Excel Guideline voor Professionals: Negeer nooit Excel foutmeldingen!
Celverwijzing in een functie
Wanneer de verwijzing naar een celbereik wordt gebruikt in een functie, dan zie je ineens wat het nut ervan is. Bijvoorbeeld =SOM(A1:C6) geeft als resultaat de optelling van alle waarden binnen het bereik A1 tot en met C6.
En =GEMIDDELDE(A1:C6) (of =AVERAGE(A1:C6) in de Engelstalige editie van Excel) geeft het gemiddelde van alle waardes binnen dit bereik.
Celverwijzingen en problemen met bereik
Grote spreadsheets zitten doorgaans bomvol met formules met celverwijzingen. Als spreadsheets in de loop der tijd worden uitgebreid kunnen er daarom verschillende problemen voordoen met verwijzingen naar celbereik. Deze problemen zijn doorgaans moeilijk te vinden, maar erg risicovol! We hebben grote getallen en geldsommen zien ‘verdwijnen’ door dergelijke problemen.
Bepaalde risico’s die te maken hebben met celverwijzing en verwijzingen naar celbereik in spreadsheets komen zeer regelmatig voor. Zoals verwijzingen naar lege cellen, verwijzingen naar samengevoegde cellen of wanneer het bereik waarnaar verwezen wordt niet alle waarden meeneemt omdat de tabel is gegroeid. PerfectXL detecteert deze risico’s en biedt subtiele suggesties om de problemen te verbeteren.